44 Nysa
Görünüm
44 Nysa, 27 Mayıs 1857 tarihinde Alman astronom H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir.[1] 44 Nisa, ayrıca 135 Herta ve 750 Oskar'ın da içinde bulunduğu Nisa grubu asteroitlerin en büyüğü olarak bilinir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kurgusal Nysa ülkesinden alır.
Yörüngesel özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Günöte mesafesi: 416.457 Gm (2.784 AU)[1]
- Günberi mesafesi: 308.491 Gm (2.062 AU)[1]
- Yarı-büyük eksen: 362.474 Gm (2.423 AU)[1]
- Dışmerkezlilik: 0.149[1]
- Orbital devir: 1377.608 dünya günü (3.77 yıl)[1]
- Ort. orbital hızı: 19.13 km/s[1]
- Ort. ayrıklık: 112.959°[1]
- Eğiklik: 3.703°[1]
- Yüseliş düğümü boylamı: 131.610°[1]
- Günberi değişkeni: 342.519°[1]
Fiziksel özellikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Çap: 70.6 km[1]
- Kütle: 3.7×1017 kg[1]
- Ort. yoğunluk: 2.0 g/cm³[1]
- Ekvatordaki yüzey çekimi: 0.0197 m/s²[1]
- Kurtulma hızı: 0.0373 km/s[1]
- Dönme periyodu: 0.2676 gün (6.4224 saat)[1][2]
- Albedo: 0.546[1]
- Sıcaklık: ~151 K[1]
- Tholen spektral sınıfı: E[1]
- SMASSII spektral sınıfı: Xc[1][3][4]
- Görsel parlaklık: 8.53 (min) 12.16 (mak)[1]
- Mutlak parlaklık: 7.03[1]
- Açısal çap: 0.09" - 0.026"[1]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x "JPL Small-Body Database Browser". NASA Jet Propulsion Laboratory. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2015.
- ^ Warner et al., 2009
Bianchi, E.; Padova, E. (1920) Mem. Soc. Astron. Ital. 1, 56-65.
Padova, E. (1921) Mem. Soc. Astron. Ital. 2, 82.
Shatzel, A.V. (1954) Astrophys. J. 120, 547-550.
Groeneveld, I.; Kuiper, G.P. (1954) Astrophys. J. 120, 529-546.
Cailliate, C. (1956) Publ. Observ. Lyon 3, fasc. 28.
Chang, Y.C.; Chang, C.-s. (1962) Acta Astron. Sin. 10, 101-111.
Gehrels, T.; Owings, D. (1962) Astrophys. J. 135, 906-924.
Yang, X.-y.; Zhang, Y.-y.; Li, X.-q. (1965) Acta Astron. Sin. 13, 66-74.
Zappala, V.; van Houten-Groeneveld, I. (1979) Icarus 40, 289-296.
Birch, P.V.; Tedesco, E.F.; Taylor, R.C.; Binzel, R.P.; et al. (1983) Icarus 54, 1-12.
Magnusson, P. (1983) in Asteroids, Comets, Meteors. C.-I. Lagerkvist, H. Rickman, eds. Uppsala, pp. 77-85.
Taylor, R.C.; Tedesco, E.F. (1983) Icarus 54, 13-22.] [Harris, A.W.; Young, J.W. (1983) Icarus 54, 59-109.
Magnusson, P. (1986) Icarus 68, 1-39.
Lagerkvist, C.-I.; Williams, I.P. (1987) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 68, 295-315.
Di Martino, M.; Zappala, V.; De Sanctis, G.; Cacciatori, S. (1987) Icarus 69, 338-353.
Lagerkvist, C.I.; Magnusson, P.; Williams, I.P.; Buontempo, M.E.; et al. (1988) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 73, 395-405.
Lagerkvist, C.I.; Magnusson, P.; Williams, I.P.; Buontempo, M.E.; et al. (1989) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 78, 519-532.
Harris, A.W.; Young, J.W.; Contreiras, L.; Dockweiler, T.; et al. (1989) Icarus 81, 365-374.
De Angelis, G. (1993) Planet. Space Sci. 41, 285-290.
Kaasalainen, M.; Torppa, J.; Piironen, J. (2002) Astron. Astrophys. 383, L19-L22.
Behrend, R. (2007) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Rosenbush, V.K.; Shevchenko, V.G.; Kiselev, N.N.; Sergeev, A.V.; et al. (2009) Icarus 201, 655-665.
Shevchenko, V.G.; Velichko, F.P.; Checha, V.A.; Krugly, Y.N. (2014) Minor Planet Bul. 41, 195-198. - ^ Xu vd. (1995)
- ^ Bus ve Binzel (2002)